Μια σπουδαία αραβική επιγραφή της εποχής των Σταυροφοριών αποκρυπτογραφήθηκε από επιστήμονες, που βρήκαν ότι η μαρμάρινη πλάκα φέρει το όνομα του Φρειδερίκου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, ενός γραφικού χριστιανού ηγεμόνα, γνωστού για την ανεκτικότητά του απέναντι στον μουσουλμανικό κόσμο.
Στην 800 ετών επιγραφή χρησιμοποιήθηκε ένα ασυνήθιστο αραβικό αλφάβητο, γεγονός που δυσκόλεψε την ανάγνωση και την μετάφραση. Ευγενική παραχώρηση φωτογραφίας από τις ισραηλινές αρχές αρχαιοτήτων στο LiveScience.com.
Στην επιγραφή αναφέρεται: «1229 από της ενσαρκώσεως του Κυρίου μας και Μεσσία Ιησού».
Η 800 ετών επιγραφή ήταν προ πολλού εντοιχισμένη σε κτήριο του Τελ Αβίβ, εντούτοις οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή βρισκόταν αρχικά ενσωματωμένη στο τείχος της Γιάφας. Ως σήμερα, στην Μέση Ανατολή, δεν έχει βρεθεί καμιά άλλη επιγραφή σταυροφόρων στα αραβικά.
«Ήταν ένας χριστιανός βασιλιάς που ήρθε από την Σικελία, ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και έγραψε την επιγραφή στα αραβικά», παρατηρεί ο Μοσέ Σαρόν, του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, προσθέτοντας ότι μια σύγχρονη αναλογία θα ήταν να επισκέπτεται ο πρόεδρος των ΗΠΑ μια περιοχή και να αφήνει μια επιγραφή στην γλώσσα εκείνης της περιοχής.
Δύσκολη μετάφραση
Μέχρι σήμερα, άλλοι που εξέτασαν την επιγραφή πρότειναν ότι προέρχεται από επιτάφια στήλη του 19ου αι., και, σύμφωνα με τον Σαρόν, δεν αντιλήφθηκαν ότι στην τελευταία γραμμή αναφερόταν χρονολογία του χριστιανικού ημερολογίου.
«Δεν είναι τόσο εύκολο να διαβαστεί μια αραβική επιγραφή, και ιδιαιτέρως η συγκεκριμένη, στην οποία είχε χρησιμοποιηθεί μια ασυνήθιστη γραφή, είναι λίθινη και είναι 800 ετών», παρατηρεί ο Σαρόν για τις δυσκολίες μετάφρασης του λαξευμένου κειμένου.
Βεβαίως, δεν χάραξε την επιγραφή ο ίδιος ο Φρειδερίκος Β’, για τον οποίον γνωρίζουμε ότι ήταν πολύ εξοικειωμένος με την αραβική, «χαράχτηκε από καλλιτέχνη που αποφάσισε να δημιουργήσει μια ειδική σειρά χαρακτήρων γι’αυτήν την βασιλική επιγραφή, και μας πήρε πολύν καιρό μέχρι να το αντιληφθούμε αυτό, ότι δηλαδή στην πραγματικότητα βρισκόμασταν εμπρός σε μια χριστιανική επιγραφή», εξήγησε ο Σαρόν σε τηλεφωνική συνέντευξη.
Ο Σαρόν και ο Άμι Σράγκερ, συνάδελφός του στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, ετοιμάζονται να υποβάλουν στο επιστημονικό περιοδικό Crusades ένα χειρόγραφο, όπου θα περιγράφουν την εργασία τους.
«Ο αυτοκράτορας δίνει το όνομά του, και παραθέτει τις χώρες που κυβερνά, κάτι ασυνήθιστο σε επιγραφές, μολονότι σύνηθες σε φιλολογικές πηγές», ανέφερε ο Σαρόν.
Ειρηνικός σταυροφόρος
Ο Φρειδερίκος Β' (δεξιά) συναναντάται με τον αγιουβίδη σουλτάνο της Αιγύπτου Αλ-Κιαμίλ (αριστερά)
Οι Σταυροφορίες ήταν θρησκευτικοί πόλεμοι, στόχος των οποίων ήταν η αποκατάσταση του ελέγχου της Ιερουσαλήμ και των γύρω περιοχών από τους Χριστιανούς, με την Πρώτη Σταυροφορία να αρχίζει το 1095 και την 7η και 8η Σταυροφορία να λήγουν το 1291.
Ο Φρειδερίκος Β΄ ηγήθηκε της 6ης Σταυροφορίας, και φαίνεται ότι επέτυχε τους στόχους του χωρίς πόλεμο.
«Βασικά, ο αυτοκράτορας έφθασε στην περιοχή ως σταυροφόρος το 1228 με στόχο να κατακτήσει τους Αγίους Τόπους», είπε ο Σαρόν στο LiveScience.com, «αλλά, αντί να πολεμήσει, συζήτησε το πράγμα, και στο τέλος της ιστορίας ο σουλτάνος της Αιγύπτου παραχώρησε στον αυτοκράτορα όλες αυτές τις περιοχές και την πόλη της Ιερουσαλήμ, γεγονός εξαιρετικά ασυνήθιστο».
Προτού υπογράψει την συμφωνία, ο αυτοκράτορας οχύρωσε την πόλη της Γιάφας, και, όπως προκύπτει τώρα, άφησε εντός των τειχών της δύο επιγραφές, μία στα λατινικά και μία στα αραβικά. Το μικρό θραύσμα της λατινικής επιγραφής που σώθηκε είχε ήδη αποδοθεί στον Φρειδερίκο Β΄, εξήγησε ο Σαρόν.
Στην αραβική επιγραφή, ο Φρειδερίκος Β΄ αναφέρεται στον εαυτό του με τον τίτλο βασιλεύς της Ιερουσαλήμ, υποδηλώνοντας έτσι ότι, παρά το γεγονός ότι ο Πάπας Γρηγόριος Θ΄ τον αφόρισε, επειδή δεν άρχισε νωρίτερα την σταυροφορία, ο Φρειδερίκος Β΄ απέκτησε την κυριαρχία με την συναίνεση του σουλτάνου, είπε ο Σαρόν.
«Όλα ήταν διπλωματία, γεγονός πολύ ενδιαφέρον», δήλωσε ο Σαρόν, προσθέτοντας ότι «Μολονότι έγινε κύριος της Ιερουσαλήμ, αυτό που δεν απέκτησε ή δεν θέλησε να αποκτήσει ήταν το όρος του Ναού, για το οποίο δέχτηκε ότι είναι μουσουλμανικό τέμενος και θα έπρεπε να μείνει σε μουσουλμανικά χέρια».
Όσο για την έντονη προσωπικότητα του Φρεδερίκου Β’, ο Σαρόν παρατήρησε ότι εκτός του ότι ίδρυσε έναν ζωολογικό κήπο και ένα πανεπιστήμιο, η ηγεμόνας είχε ένα χαρέμι στο οποίο βρισκόταν και μία μουσουλμάνα.
Πηγές: livescience.com,
Βλ. και: Αρχή Ισραηλινών Αρχαιοτήτων, Υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ
για την Ιστορια... 