Μέρα που είναι κολάστηκα: νεο-φιλελεύθερος συνομιλητής υπερασπιζόμενος την υποτέλεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση υποστήριξε: Αν ζούσε ο Κολοκοτρώνης, θα υπέγραφε όλα τα Μνημόνια που θα χρειαστούν.
Τον ρώτησα: Να δηλώνουμε υποτέλεια για να σωθούμε; Αλλά, απέφυγε να απαντήσει ευθέως, κι έτσι αρχίσαμε μια συζήτηση για την κακή αναλογία…
Γύρισα στο σπίτι, κι έκτοτε διαβάζω τα απομνημονεύματα του Κολοκοκτρώνη και προσπαθώ να καταλάβω πώς υπέγραψε την Πράξη της Υποτέλειας στην Αγγλία, με την οποία οι Έλληνες ζητούσαν την αποκλειστική προστασία της Αγγλίας – η έμφαση είναι στην λέξη «αποκλειστική», που εννοείται ότι απέκλειε την αποδοχή συνδρομής από την Ρωσία, αν υπήρχε τέτοια περίπτωση. Στο όνομα του ρεαλισμού, γράφουν όσοι λίγοι ιστορικοί αναφέρονται στο γεγονός και επιχειρούν να το αποτιμήσουν.
Η αλήθεια είναι ότι έχω την αίσθηση πως η αρχή που ενέπνευσε τους Έλληνες στα πρώτα στάδια της Επανάστασης του 1821, και έλκει την καταγωγή της από τον Ρήγα, δηλαδή «να στηριχτούμε στις δυνάμεις μας» είχε νοθευτεί ήδη από την επιστολή Υψηλάντη, «και θέλετε ιδή μίαν κραταιάν δύναμιν», στο όνομα του διπλωματικού ελιγμού, είχε ήδη υπονομευτεί συστηματικά από τους Φαναριώτες και τους προεστούς που ζητούσαν την βοήθεια των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στο όνομα της ομοδοξίας και της αρχαίας κληρονομιάς, και είχε ανατραπεί από την στιγμή που ο Μοχάμετ Άλι και ο Ιμπραήμ συμμάχησαν με τον σουλτάνο.
Χωρίς καθυστέρηση αντιγράφω (σε πολυτονικό, μη θυμώσει και ο Τερτσέτης):
Ἰδοὺ πῶς ἐστάθηκε ἡ ἀρχὴ τῆς ἀναφορᾶς διὰ τὴν ὑπεράσπισιν τῆς Ἀγγλίας. Μία φορὰ ἔλαβα ἕνα γράμμα ἀπὸ τὸν Ρώμα καὶ μοῦ ἔλεγε, ὅτι ὁμίλησε μὲ τὸν Ἄδαμ. Ὁ Ἄδαμ τοῦ εἶπε: «Δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ἀποσπάσωμεν τὸν Κολοκοτρώνην ἀπὸ τὸ ἀρχοντικὸ κόμμα;» Τὸ κόμμα αὐτὸ ἐνομίζετο ἀγγλοδιωκτικὸ καὶ ρωσολάτρικο, καὶ αὐτὸ τὸ διέδιδαν οἱ Μαυροκορδατισταί. Μοῦ ἔγραψε ὁ Ρώμας καὶ μοῦ ἔλεγε τὰ ὅσα τοῦ εἶπε, καὶ νὰ τοῦ γράψω ἰδιοχείρως τὸ φρόνημά μου. Ἐγὼ τοῦ ἀπεκρίθηκα ὅτι: «Δὲν εἶμαι ἀγγλοδιωκτικὸς καὶ ρωσολάτρης, ἀλλὰ εἶμαι φίλος ἐκείνου ὁποὺ θέλει νὰ κάμει τὸ καλὸν τῆς πατρίδος μου, καὶ γίνου ἐγγυητὴς εἰς τὴν ἐξοχότητά του τὸν Ἄδαμ, καὶ ὁ Ἄδαμ ἂς γίνει εἰς τὴν αὐλήν του διὰ τὰ φρονήματά μου». Ὁ Ἄδαμ ἔστειλεν εἴδησιν εἰς τὴν Ἀγγλίαν, καὶ μὲ μερικὸν καιρὸν ἔκραξε τὸν Ρώμα, ἐκλείσθηκε δύο ἡμέρες, ἔκαμε τὸ σχέδιο τῶν ἀναφορῶν, καὶ τὴν ἔστειλε τὴν μίαν νὰ τὴν ὑπογράψω ἐγώ, καὶ τὴν ἄλλην ὁ Μιαούλης· τὴν ὑπογράψαμεν· Ἐννοεῖτο τὸ Ἔθνος συνασμένον εἰς Συνέλευσιν, καὶ ἔτζι τὸ Βουλευτικό, τὸ Ἐκτελεστικὸ ὑπόγραψαν ὡς ἄτομα, ὄχι ὡς διοίκησις. Ἔλεγε ὅτι τὸν παρόντα νόμον νὰ ἐκτελέσουν οἱ πρόεδροι τῆς ξηρᾶς καὶ τῆς θαλάσσης. Ὑπογράφθηκα Πρόεδρος τῶν ἑνωμένων ἐπαρχιῶν τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος καὶ ἀρχιστράτηγος τῆς Ἑλλάδος· Μιαούλης, πρόεδρος τῶν νήσων, καὶ ναύαρχος τῶν κατὰ θάλασσαν Ἑλληνικῶν δυνάμεων. Αὐτὴν τὴν πρᾶξιν τῆς ἀναφορᾶς διὰ τὴν Λόνδρα, τὴν ἐπικύρωσε τὸ Ἔθνος εἰς τὴν Συνέλευσιν τῆς Ἐπιδαύρου καὶ τῆς Τροιζῆνος.
Γεώργιος Τερτσέτης: Διηγήσεις ἀγωνιστῶν του Εἰκοσιένα.
Μου φαίνεται ότι μόνον η κακόβουλη και ηθελημένη στρέβλωση μπορεί να επιχειρήσει την αναλογία ανάμεσα στην κατάσταση του 1823 και στην κατάσταση του 2010.
Ακόμη κι αν μια τέτοια αναλογία ήταν επιτυχημένη: Φαναριώτες και προεστοί ετοίμασαν μαζί με έλληνες μεταπράτες της αγγλικής Ζακύνθου, οι αδελφοί Βιδάλη, εκτός της επαναστατημένης χώρας και ενάντια σ’ αυτήν και τους πολεμιστές της, την διαβόητη Πράξη της Υποτέλειας, όπως μεταφράζουμε τον τίτλο «Act of Submission» που έλαβε, όταν αρχειοθετήθηκε στο αγγλικό Υπουργείο Εξωτερικών. Την διακίνησαν εκβιαστικά και εξω-διαδικαστικά. Στα χέρια του Κολοκοτρώνη έφτασε, όταν πολλοί εξ αυτών είχαν βάλει την υπογραφή τους.
Νεο-φιλελεύθερε συνομιλητή, μου φαίνεται ότι μόνον η επιδίωξη κακόβουλης στρέβλωσης ή η προκλητική αμάθεια μπορεί να επιχειρήσει την αναλογία ανάμεσα στην κατάσταση του 1825 και στην κατάσταση του 2010. Η καταλυτικότερη είναι ότι το 1825 δεν είχαν αλλά επιδίωκαν να αποκτήσουν κράτος, ενώ το 2010 είχαμε κράτος 185 ετών.
Τελεία και παύλα.-
για την Ιστορια... 
Εξαιρετικά ενδιαφέρον ένα άρθρο που διάβασα μόλις τώρα (αν βεβαίως διασταυρώνονται ως ορθά τα στοιχεία) στο tvxs.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Εννοείς το άρθρο της Μαργαρίτας Ικαρίου (http://bit.ly/1pOjaup) ή του Απόστολου Διαμαντή (http://bit.ly/1pOjidb);
Επί τη ευκαιρία μου άρεσε και το «Γιατί είναι ανιστόρητη η εξομοίωση των σχολικών βιβλίων [Ι}στορίας σε Ελλάδα και Τουρκία» (http://bit.ly/1pOjn0z) του Βασίλη Ασημακόπουλου, που μοιάζει να απαντά και στην τάση του ιστορικού αναθεωρητισμού, όπως αυτή εκπροσωπείται από την κυρία Χριστίνα Κουλούρη (που αρθρογραφεί τακτικότατα στο tvxs.gr, όπως φαίνεται εδώ http://bit.ly/1pOle5B) και άλλων τινών, ιδίως από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας…
Ένα από τα καίρια ερωτήματα για την Ιστορία στην εποχή μας είναι αν το αντίπαλο δέος της εθνικιστικής/σωβινιστικής είναι η εθνομηδενιστική…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ενδιαφέροντα και τα δύο άρθρα, της Ικαρίου και του Διαμαντή.
Και έχεις πολύ δίκιο ότι το δίλημμα εθνικισμος ή εθνομηδενισμός είναι ψεύτικο. Αλλά, ζούμε στην εποχή των ψεύτικων διλημμάτων. Με αφορμή την συμμετοχή της μαθήτριας από την Αίγυπτο που παρήλασε με την ισλαμική μαντίλα της αναρωτήθηκα αν το αυθεντικό δίλημμα είναι μαντίλα ή ξέκωλη φαουστίτσα…
Είμαι πεπεισμένος ότι τα διλήμματα αυτά θέτουν όσοι θέλουν να αποφύγουν να θέσουν δημιουργικά και χρήσιμα ερωτήματα, γνωρίζοντας ότι απευθύνονται σε αστοιχείωτους και διανοητικά νωθρούς ανθρώπους, τους οποίους οι ίδιοι διαμόρφωσαν.
Υπάρχουν βέβαια και οι άλλα, αυθεντικά αστοιχείωτοι, που απλώς αναπαράγουν ως παπαγάλοι ότι μοιάζει με δίλημμα, αφού κάτι τέτοιο μεταθέτει την ανάγκη επιχειρηματολογίας από τον αδύναμο νου τους και τη μικρή τους θέληση στις πλάτες όποιου τους αμφισβητεί.
Για το tvxs.gr δεν είμαι βέβαιος: είναι το αριστερό νεοφιλελεύθερο αντίστοιχο του δεξιού νεοφιλελεύθερου protagon.gr ή είναι ένα ιστολόγιο προοδευτικών και δημοκρατών που επιχειρούν να καταθέσουν δημοσίως τον στοχασμό τους επί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος; Άλλοτε τείνω στη μια και άλλοτε στην άλλη άποψη — δε ξέρω.
Αλλά, πάλι, δε παρακολουθώ τα πράγματα από κοντά 😦
Για την υποτέλεια, την ξενοδουλεία, το ραγιδισμό και το χατζηαβατισμό, τα έχουμε συμφωνήσει: είναι ένα από τα δύσκολα προβλήματα που δε λύθηκαν ούτε από την Επανάσταση του 1821 ούτε από την Αντίσταση του 1940.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σε ελάχιστα θα εξέφερα ελάχιστα διαφορετική γνώμη — Αυτό για το tvxs μήπως είναι αρνητικά προκατειλημμένο; Είναι αλήθεια βέβαια ότι ορισμένοι συνεργάτες του με δυσκολία θα απέφευγαν τον ενδιαφέροντα χαρακτηρισμό «αριστεροί νεοφιλελεύθεροι» 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πρώτα να δώσω τα στοιχεία του άρθρου του Χάρη Παπαδόπουλου, στο οποίο αναφέρομαι, http://tvxs.gr/news/blogarontas/1821-opos-den-didaksan-pote-sta-sxoleia
Έχει στοιχεία σχετικά με το θέμα από το οποίο ξεκινήσαμε.
Εκτιμώ τα όσα αναφέρονται και στα τρία άρθρα, αλλά θεωρώ ότι δεν διαθέτω με ιδιαίτερη επάρκεια τις γνώσεις που θα μου επιτρέψουν να τα κρίνω, αν και δεν αμφισβητώ την κριτική όσον αφορά στο πώς και πότε δημιουργήθηκε το έθνος- και νομίζω πως κλίνω προς την ιστορική συνέχεια του έθνους (κάπως στο Βυζάντιο «μπερδεύομαι» λίγο, αλλά έχω μέλλον…).
Και συμφωνώ για το καίριο ερώτημα για την Ιστορία στην εποχή μας.
Υ.Γ. Τώρα κατανόησα το ερώτημά σου … κάπου αλλού. 😉
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Α, μάλιστα! Ευχαριστώ!
Πρόκειται για κείμενο που πρωτοδημοσιεύτηκε στο rProject (https://rproject.gr/article/1821-opos-den-didaxan-pote-sta-sholeia) από τον Χάρη Παπαδόπουλο. Πολύ καλές επισημάνσεις, θαρρώ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα, Δημήτρη! Η ανταλλαγή απόψεων των τριών μας, νομίζω, πως έχει κοινά σημεία,με κύριο την επισήμανση του ρόλου των κοινωνικών δυνάμεων κάθε φορά (με διαφορετικές βεβαίως ονομασίες και όχι διαφορετική σημασία) ανάλογα με τις επιδιώξεις τους κάθε φορά.Δεν ξέρω για το αν γίνει κάποτε κατορθωτό να μην βρίσκει εφαρμογή η τρυφερή (όπως πολύ σωστά, λες) ρήση του Σολωμού.Να ελπίσουμε στη νέα γενιά; Δεν είμαι απόλυτα πεπεισμένη… γιατί «Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία» κατά τον Α. Κάλβο!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Τη σύγχυσή σου την κατανοώ απόλυτα! Και αστοιχείωτος και εκφέρων άποψη … ο χειρότερος συνδυασμός! Επί της ουσίας τώρα… η προσεκτική μελέτη μας οδηγεί στα ορθά συμπεράσματα! Επίσης, έχω την εντύπωση ότι οι εν λόγω «πολίτες» – όσων ετών και να ήταν το κράτος μας – είναι διαποτισμένοι με την έννοια της «υποτέλειας» είτε το δηλώνουν με απροκάλυπτη σαφήνεια είτε το υποδηλώνουν με τις ενέργειές τους και τον τρόπο ζωής τους!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ναι, έτσι νομίζω κι εγώ: ότι πολλοί είμαστε διαποτισμένοι από το πνεύμα υποτέλειας εδώ και 195 χρόνια, ακόμη κι όταν αυτό δεν είναι ολοφάνερο στα μάτια μας. Ίσως ο Αίαντας έχει μια απάντηση γι’ αυτό: είναι θέμα των κοινωνικών ομάδων που κυριάρχησαν στον πολιτικό βίο της πολύπαθης χώρας. Το θέμα είναι αν κάποτε θα πάψει να βρίσκει εφαρμογή η ρήση του κόντε Σολωμού, μ’όλη την τρυφεράδα που έχει: «Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε»…
Καλημέρα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τίποτε δεν είναι ίδιο ανάμεσα στο 1825 και στο 2010, εκτός από τους μεταπράτες, τους κοτζαμπάσηδες και τον ιμπεριαλισμό. Θα έλεγα.
Ό,τι μας λείπει είναι το ψυχωμένο τους φρόνημα, οι Κολοκοτρωναίοι κι οι Υψηλάντηδες (με τα καλά τους και τα κακά τους).
Μακάρι να την κρατήσουμε την Ελλάδα όρθια! Αν βρεθούμε αρκετοί όρθιοι Έλληνες, εννοείται..
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Χαίρε, Αίαντα!
Μάλλον έχεις δίκιο, μολονότι υπάρχουν στιγμές στην Σύγχρονη Ιστρορία της χώρας μας, οπότε υπήρξαν και Υψηλάντηδες και Κολοκοτρωναίοι, αλλά ηττήθηκαν όπως κι ο Υψηλάντης μαζί με όλους τους ειλικρινώς φιλελεύθερους Έλληνες και φιλέλληνες, όπως κι ο Κολοκοτρώνης μαζί με όλους τους ειλικρινείς πατριώτες καπεταναίους που έβαλαν το κοινό καλό πάνω από το ατομικό τους συμφέρον.
Καλημέρα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!