Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία

Michael Salewski, Stefan Lippert: Deutsche Quellen zur Geschichte des Zweiten Weltkrieges, Ausgewählte Quellen zur deutschen Geschichte der Neuzeit. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1998.

Το έγγραφο αυτό μαρτυρεί την κορύφωση των προσπαθειών του Υπουργού Εξωτερικών του Ράιχ για την δημιουργία της «Νέας Ευρώπης».

Το προσχέδιο του εγγράφου φέρει τα αρχικά και στην σφραγίδα του Ρίμπεντροπ.

ADAP, Serie E, Bd. 5, Nr. 229

Βερολίνο, 21 Μαρτίου 1943

Θέμα: Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία

Είμαι της γνώμης ότι, όπως ήδη πρότεινα στον Φύρερ σε προηγούμενη αναφορά μου, οφείλουμε όσο το δυνατόν συντομότερα, μόλις σημειώσουμε μια σημαντική στρατιωτική νίκη, να ανακηρύξουμε την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία με μια συγκεκριμένη μορφή.

Ως ιδρυτική τελετή θα θεωρούσα την πρόσκληση όλων των ενδιαφερόμενων Αρχηγών Κρατών, μαζί με τις Κυβερνήσεις τους, σε έναν ασφαλή τόπο συνάντησης, όπως το Ζάλτσμπουργκ ή η Βιέννη, όπου θα υπέγραφαν επισήμως την πράξη ίδρυσης της Συνομοσπονδίας.

Τα αμέσως ενδιαφερόμενα Κράτη θα μπορούσε να είναι η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Δανία, η Νορβηγία, η Φινλανδία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Σερβία, η Ελλάδα και η Ισπανία (;). Αν ο Φύρερ σκοπεύει να ιδρύσει ανεξάρτητα κράτη σε περιοχές της Ευρώπης που είναι υπό την κατοχή μας, αυτά πρέπει να προστεθούν στον κατάλογο.

Κατά την γνώμη μου μόνον ένα συγκεκριμένο μέτρο αυτού του είδους θα οδηγούσε στην επιτυχία την οποία στοχεύουμε

Η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας θα είχε τα ακόλουθα πολιτικά πλεονεκτήματα:

1. Θα διαλύσει τον φόβο των φίλων και συμμάχων μας ότι ενδέχεται όλοι να τεθούν υπό Γερμανούς Γκαουλάιτερ μόλις επιτευχθεί η ειρήνη.
2. Οι ουδέτεροι θα ελάμβαναν την διαβεβαίωση ότι δεν θα ενσωματωθούν στην Γερμανία στο τέλος του πολέμου. .
3. Η Ιταλία θα ελάφρυνε από τον φόβο ότι η ισχυρή Γερμανία ίσως επιθυμούσε να την παραμερίσει.
4. Αν ο Φύρερ αποφασίσει να ιδρύσει έναν αριθμό λίγο ως πολύ ανεξάρτητων κρατών σε συγκεκριμένες περιοχές υπό την κατοχή μας, τα οποία βεβαίως θα έμεναν υπό τον πλήρη έλεγχό μας, [η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας] θα αποτελούσε μια σημαντική επιβεβαίωση γι’ αυτά τα κράτη, και θα τα ωθούσε να επιστρατεύσουν τις δυνάμεις τους και να μας βοηθήσουν στον πόλεμο.
5. Θα έδινε στους Ρώσους την εντύπωση ότι όλη η Ευρώπη είναι εναντίον τους, και έτσι θα μείωνε το μαχητικό πνεύμα τους..
6. Θα έτεινε να αφοπλίσει το μαχητικό πνεύμα των Βρετανών και των Αμερικανών, αν ανακάλυπταν ότι δεν απελευθερώνουν τα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά επιτίθενται σε μια Ευρώπη που αντιστέκεται με αποφασιστικότητα.
7. Θα είχε ένα απισχναντικό αποτέλεσμα στην εσωτερική πολιτική ζωή τόσο στην Βρετανία όσο και στην Αμερική. Όσον αφορά την Αμερική, θα ήταν ένα ισχυρό ράπισμα στον Ρούζβελτ. Και στις δύο χώρες, ειδικά στην Αμερική, θα κατέστρεφε τα καλύτερα επιχειρήματα της αντι-Γερμανικής προπαγάνδας. Για παράδειγμα, η αντιπολίτευση θα μπορούσαν να αντιτάξουν: «Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε στην Ευρώπη να κάνει ό,τι κάναμε στην Αμερική, δηλαδή να σχηματίσει μια ένωση κρατών».
8. Στην Γαλλία, και στα κατεχόμενα εδάφη γενικώς, θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την διαφορά για την πολεμική προσπάθεια αυτών των χωρών στην προσωπική και στην υλική σφαίρα. Αυτό θα συνέβαινε κυρίως στην περίπτωση των Γάλλων εργατών και στην πολεμική βιομηχανία.
9. Όσον αφορά την Γαλλία ειδικά έχω  στον νου μου, και το έχω συζητήσει με τον Χίμλερ, ότι με το σαφές σύνθημα «Ευρώπη, βοήθησέ μας» θα μπορούσαμε να βοηθηθούμε στρατολογώντας από το γερμανόφωνο μέρος του πληθυσμού της μία ή δύο πρώτης ποιότητας μονάδες SS, που θα μπορούσαμε να ρίξουμε στην μάχη στο πλευρό μας. Έχω σκεφτεί όλες τις λεπτομέρειες ενός τέτοιου εγχειρήματος, και τις επόμενες λίγες ημέρες θα τις συζητήσω διεξοδικά με τον Χίμλερ. Χωρίς το σύνθημα περί Ευρώπης, μια τέτοια στρατολόγηση δεν θα είχε επιτυχία.
10. Αρκετές ουδέτερες χώρες, όπως η Σουηδία, η Τουρκία, η Πορτογαλία κλπ. θα μπορούσαν να απομακρυνθούν από υπερβολικά στενές σχέσεις με την Βρετανία και την Αμερική. Οι προσπάθειες της Τουρκίας να δημιουργήσει ένα Βαλκανικό Σύμφωνο, φυσικά με την Αγγλία πίσω από αυτό, [θα αποδυναμώνονταν από την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία].
11. Θα υποβάλω στον Φύρερ ένα πρώτο αδρομερές διάγραμμα της Πράξης της Συνομοσπονδίας. Πιστεύω ότι η ίδρυση της Συνομοσπονδίας στην κατάλληλη στιγμή θα είχε τόσο σοβαρά αποτελέσματα, ώστε οι εχθροί μας στο εξής θα απογυμνωθούν εντελώς από τον κύριο στόχο της πολεμικής προπαγάνδας τους. Επίσης, πιστεύω ότι, δεδομένων των μεγάλων αποκλίσεων που είναι ήδη ορατές μεταξύ της Αγγλίας, της Αμερικής και της Ρωσίας, και οι οποίες μια μέρα θα αποκτήσουν τεράστιες διαστάσεις, ο εχθρικός συνασπισμός θα διαλυθεί απλώς, όταν οδηγηθεί σε αντίθεση με μια τέτοια ενωμένη Ευρώπη.
12. Η πολεμική προσπάθεια στην Τύνιδα είναι επίσης ιδιαιτέρως σημαντική, καθώς είμαι πεπεισμένος ότι, όταν αυτή η Συνομοσπονδία ιδρυθεί με τον Στρατάρχη Πετέν μεταξύ όσων την υπογράψουν, τότε ο Στρατηγός Ζιρό θα συναντήσει μεγάλες δυσκολίες να στρατολογεί Γάλλους εναντίον μας.

Το ζήτημα των συνόρων μεταξύ των διαφόρων κρατών δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στην Πράξη της Συνομοσπονδίας, αλλά πρέπει να περιμένει χωρίς αμφιβολία μέχρι την σύναψη ειρήνης.

Άλλα ειδικά ζητήματα σχετικά με την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία ίσως συνεπάγονται δυσκολίες του ενός ή του άλλου είδους, π.χ. το ζήτημα της προεδρίας της κλπ., αλλά όλα αυτά δεν δημιουργούν πρόβλημα, αν ο Φύρερ συμφωνήσει επί της αρχής με το σχέδιο.

Θα ήθελα να συστήσω με την μεγαλύτερη έμφαση την υιοθέτηση αυτού του μέτρου. Αν φροντίσουμε να συμπληρώσουμε σε όλες τις σχετικές θέσεις, π.χ. τις νέες πολιτικές οντότητες, με κατάλληλους αδίστακτους ανθρώπους, που μπορούν να επιδείξουν ευελιξία χωρίς να προδίδουν τον πραγματικό πολιτικό στόχο, η δημιουργία μιας τέτοιας Συνομοσπονδίας δεν ζημιώνει σε τίποτε, ενώ θα διασφαλίσει ότι το Μείζον Γερμανικό Ράιχ θα υλοποιηθεί στο τέλος του πολέμου.

Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι, αν χρησιμοποιήσουμε την σωστή τακτική, θα εξοικονομήσουμε πολύ Γερμανικό αίμα.

Θα πρότεινα, επίσης, αυτό το θέμα να συζητηθεί με τον Ντούτσε στο Ζάλτσμπουργκ.

O Joachim von Ribbentrop (1893–1946) δικάστηκε από το Διεθνές Συμμαχικό Στρατιωτικό Δικαστήριο, κρίθηκε ένοχος εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, και εκτελέστηκε δι’ απαγχονισμού στις 16 Οκτωβρίου του 1943

Παράρτημα

Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας

Οι κυβερνήσεις του Γερμανικού Ράιχ, της Ιταλίας, της Γαλλίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας, της Δανίας, της Νορβηγίας, της Φινλανδίας, της Εσθονίας, της Λιθουανίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, της Σερβίας, της Ελλάδας, της Κροατίας και της Ισπανίας αποφάσισαν να σχηματίσουν μια Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία.

Γι’αυτόν τον σκοπό οι Αρχηγοί των κρατών …..και οι Αρχηγοί των Κυβερνήσεων ….. συναντήθηκαν στην ….. στις …..Η ιδρυτική πράξη της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας, η  οποία υπογράφηκε από   πληρεξουσίους των παραπάνω Ευρωπαϊκών Κυβερνήσεων, περιλαμβάνει τις ακόλουθες  πρόνοιες:.

1. Προκειμένου να δοθεί απτή έκφραση στο κοινό πεπρωμένο των Ευρωπαϊκών λαών και να διασφαλιστεί ότι ποτέ δεν θα ξεσπάσει στο εξής μεταξύ τους πόλεμος, τα Κράτη που εκπροσωπούνται ίδρυσαν εις το διηνεκές μια Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία.
2. Μέλη της Συνομοσπονδίας είναι κυρίαρχα κράτη και εγγυώνται την αμοιβαία ελευθερία και πολιτική ανεξαρτησία. Η οργάνωση των εσωτερικών υποθέσεών τους είναι θέμα κυρίαρχων αποφάσεων ενός εκάστου εξ αυτών.
3. Τα έθνη μέλη της Συνομοσπονδίας θα υπερασπίζονται από κοινού τα ενδιαφέροντα της Ευρώπης προς πάσα κατεύθυνση και θα προστατεύουν την Ευρωπαϊκή ήπειρο από εξωτερικούς εχθρούς.
4. Τα Κράτη της Συνομοσπονδίας θα συνάψουν συμμαχία για την άμυνα της Ευρώπης, τα δε σχετικά σχέδια θα συνταχτούν σε δέοντα χρόνο.
5. Η Ευρωπαϊκή οικονομία θα οργανωθεί από τα Κράτη μέλη επί τη βάσει ενός ενιαίου σχεδίου και κατόπιν αμοιβαίας συμφωνίας. Τα μεταξύ τους τελωνειακά σύνορα θα καταργηθούν σταδιακώς.
6. Ενώ θα διατηρούν τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους, τα Κράτη που ενώνει η Συνομοσπονδία θα αναπτύσσουν πυκνές πολιτισμικές ανταλλαγές.
7. Τα Ευρωπαϊκά Κράτη που δεν είναι ιδρυτικά μέλη της Συνομοσπονδίας, επισήμως καλούνται να ενταχθούν σε αυτήν.
8. Όλες οι λεπτομέρειες για την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία θα καταγραφούν σε μία Πράξη Συνομοσπονδίας, η οποία θα αποτελέσει αντικείμενο διαβούλευσης μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων Κυβερνήσεων μετά την λήξη του πολέμου.